New rules applying to cookies: In accordance with the EU directive and the applicable Polish law, we would like to inform you about the use of cookies on the website http://ete-europa.pl. If you consent to the storage and processing of cookies, please click "Close". If you do not agree, you can change your browser settings to not memorize cookies and go to Our Cookies Policy.
Pierwsze wyroki opatrzone w zaświadczenie ETE trafiły do egzekucji w Hiszpanii, Austrii, Francji, Belgii i Holandii. Jednocześnie kilkadziesiąt wyroków uzyskanych w Niemczech zostało przez Centrum Obsługi Europejskich Tytułów Egzekucyjnych skierowanych do sądu w celu nadania wyrokom zagranicznym klauzuli wykonalności w Polsce.
W Centrum Symulacji Medycznej, Collegium Stomatologicum w Poznaniu w ramach Konferencji "Innowacyjność w kształceniu medycznym - symulacja medyczna, obiektywne egzaminy kliniczne i e-Iearning" odbyły się warsztaty prowadzone przez Michaela Czekajlo (PUMS, VCU), w ramach których zajęcia praktyczne prowadził Krzysztof Ulbrych. Problematyka warsztatów dotyczyła następujących zagadnień:
Budowa scenariusza krok po kroku:
Cele i założenia danego scenariusza, co chcemy osiągnąć?
Na co zwrócić uwagę przed rozpoczęciem scenariusza (pre-encounter briefing)
Jak efektywnie zarządzać scenariuszem w toku? Czy jest miejsce na improwizację?
Kiedy można zakończyć scenariusz?
Debriefing po symulacji: jak odbyć go sprawnie?
Zajęcia praktyczne: symulacja medyczna z udziałem studentów na żywo. [prowadzona przez Krzysztofa Ulbrycha, Karolinę Makowską (Medline) na mobilnym fizjologicznym symulatorze iStan.]
Po wprowadzeniu przez Michaela Czekajlo zadaniem uczestników było samodzielne opracowanie scenariusza, który następnie transponowany był i odgrywany na różnych symulatorach pacjentów. Po czym ćwiczący wymieniali się uwagami na temat doboru celów dydaktycznych, tempa scenariusza, jego poprawności itp.
Warsztaty praktyczne miały na celu postawienie uczestników, na co dzień będących wykładowcami i instruktorami w roli studentów. Uzmysłowienie różnych aspektów praktycznych związanych z symulacją medyczną; m.in. bezwzględnego rzetelnego przygotowania do zajęć. Każde niedopatrzenie, np. nie przygotowanie potrzebnego sprzętu medycznego, czy nie zapoznanie uczestników ćwiczeń z jego funkcjonowaniem, brak czasu ćwiczących na zorganizowanie miejsca pracy – symulacji medycznej, może skutkować dezorganizacją i stresem ćwiczących, a także prowadzić do obniżenia realizmu ćwiczeń. Nie mniej jednak problemy ze sprzętem mogą stanowić realny cel dydaktyczny, będący dodatkowym lub głównym wyzwaniem dla ćwiczących.
Symulacja medyczna zaczyna cieszyć się coraz większą popularnością jednocześnie napotyka na problemy związane z głęboko zakorzenionym nawykiem szerokiego opowiadania o sytuacji i objawach pacjenta. Związane jest to z brakiem dotychczasowych możliwości wykorzystywania zaawansowanych symulatorów pacjentów. Stworzenie realistycznej sytuacji klinicznej, oddzielenie instruktora od ćwiczących (sala ćwiczeń i pokój kontrolny) oraz dobra znajomość wykorzystywanego sprzętu stanowią klucz do udanej symulacji.
Nie ulega wątpliwości fakt i znalazł on potwierdzenie na poznańskich warsztatach, że polscy instruktorzy są bardzo dobrymi dydaktykami, a tylko kwestią czasu i coraz większych doświadczeń własnych jest stworzenie doskonałej kadry instruktorów symulacji medycznej.
